<<Wstecz

PIELGRZYMKOWE SPOTKANIA Z MARYJĄ

22.10.2016 r. w dniu Wspomnienia św. Jana Pawła II członkowie Róż Różańcowych Rodziców, św. Jana Pawła II, Służby Zdrowia, Psychologów i Pedagogów oraz Od Krzyża pielgrzymowali do Bazyliki Matki Bożej Saletyńskiej w Dębowcu.

O godz. 9.15 autokarem spod Kościoła pod wezwaniem Najświętszej Maryi Panny Wniebowziętej „Fara” Jasło - 51 osób, (nie licząc tych, którzy pojechali prywatnymi samochodami) wyruszyło do naszej Matki z La Salette.

O godz. 10.30 uczestniczyliśmy we Mszy św. odprawionej przed figurą Matki Bożej Płaczącej – między innymi przez ks. Proboszcza „Fary” Jasło - Zbigniewa Irzyka.

Po Mszy św. odmówiliśmy Anioł Pański i Różaniec.

O godz. 13.00 udaliśmy się na wspólny obiad, a o godz. 14.00 odbyła się Konferencja na temat:
„Od gniewu przez przebaczenie do miłosierdzia w rodzinach” – przeprowadzona przez
ks. Dyrektora Domu Rekolekcyjnego Andrzeja Wierzbę.

O godz. 15.00 w kaplicy Matki Bożej została odprawiona Droga Krzyżowa. Około godz. 16 spotkaliśmy się przy ciastku i herbacie dzieląc się swoimi przeżyciami. Ubogaceni duchowo około godz. 18 powróciliśmy do Jasła. Jednym z owoców pielgrzymki było pojednanie dwóch zwaśnionych osób, które długi czas były w konflikcie i nie rozmawiały ze sobą.

Chwała Panu !

W roku jubileuszu 100-tnej rocznicy Objawień Fatimskich, w wigilię Wniebowstąpienia Pańskiego, 27.05.2017 r.

odbyła się jednodniowa pielgrzymka do Niepokalanowa i Warszawy.

Główny Ołtarz w Bazylice
           pw. Niepokalanej Wszechpośredniczki Łask Ołtarz boczny w Bazylice
pw. Niepokalanej Wszechpośredniczki Łask

Panorama Tysiąclecia

Podjęliśmy wysiłek, aby zawieść do naszej Ukochanej Matki sprawy swoje, swoich bliskich
i wszystkich modlących się w Różach Różańcowych. Sprawy, które radują serce, ale i te, które bolą, które niepokoją. W tym pielgrzymim trudzie Pan Bóg nam błogosławił, bo to wszystko z Jego woli się odbyło. To święte pielgrzymowanie rozpoczęliśmy w sobotę o godz. 2.00, było nas 28 osób.

Małym autobusikiem bez wygód, zamiast konkretnego nagłośnienia mieliśmy indywidualnie małe odbiorniki, a osoba prowadząca (mówiąca) mały mikrofon (potem okazało się jak przydatne były te urządzenia).

Mimo zmęczenia podczas drogi z pielgrzymich serc płynęły modlitwy (Różaniec, śpiew, Koronka) do Serca Matki Niepokalanej i Jej Syna. Byliśmy bardzo wdzięczni Bogu, że Pan dał nam ten dzień.

Około godz. 7 dotarliśmy do Niepowa.

O godz. 8.00 uczestniczyliśmy w Panoramie Tysiąclecia. Dla upamiętnienia Tysiąclecia Chrztu Polski w podziemiach bazyliki zainstalowano ruchomą szopkę ilustrującą historię Kościoła w Polsce. Ponad 140 figur znanych polskich chrześcijan przesuwało się przed naszymi oczami i jednocześnie defilując przed figurą Matki Bożej Częstochowskiej, Królowej narodu polskiego. Potem przeszliśmy do Sali teatralnej pod ołtarzem polowym, aby obejrzeć spektakl o misteriach naszego zbawienia. Uczestnictwo w tej nietypowej Kalwarii stało się głębokim przeżyciem dla każdego z nas. Punktem kulminacyjnym była Eucharystia w Bazylice p.w. Niepokalanej Wszechpośredniczki Łask o godz. 10.00. Potem był czas wolny – jedni trwali na modlitwie inni udali się do sklepiku, aby zakupić pamiątki. Jedna z osób kupiła małą książeczkę – „Adoracja Najświętszego Sakramentu dla ocalenia Polski”. Nie wiedziała wówczas, jak ważny okaże się ten zakup. Około godz. 12 opuściliśmy Niepokalanów – to cudowne miejsce założone przez św. Ojca Maksymiliana Kolbego.

Naszym kolejnym etapem pielgrzymki była Warszawa.

Tam nawiedziliśmy grób bł. Ks. Jerzego Popiełuszki – przy którym odprawiliśmy Drogę Krzyżową za Ojczyznę (małe aparaciki bardzo się nam przydały – wszyscy mogli aktywnie z pełną słyszalnością uczestniczyć w Drodze Krzyżowej). W wolnym czasie można było udać się do Muzeum bł. ks. Jerzego Popiełuszki, które ukazuje życie i męczeńską śmierć kapłana, a także można było oglądać osobiste pamiątki po duchownym i dokumenty z czasów PRL. Obok Muzeum jest Kościół św. Stanisława Kostki i tam udaliśmy się na chwilę modlitwy, na krótką adorację Jezusa Chrystusa obecnego w Tabernakulum.

Ostatnim punktem pielgrzymowania był pyszny obiad w Pałacu Kultury. Ubogaceni duchowo wróciliśmy do Jasła ok. godz. 21.

Pielgrzymowanie to szczególny czas – to uczta duchowa dla każdego uczestnika. Maryja nas prowadziła – Ona wciąż przypomina „Zróbcie wszystko, cokolwiek Wam powie mój Syn”. Ta mała książeczka, o której wcześniej wspomniałam pozwoliła nam odczytać wolę Bożą – a więc mamy ofiarować Bogu tysiące godzin adoracji, aby uratować nasze Rodziny, Ojczyznę i Kościół.

Kochani! Podejmijmy więc adorację Najświętszego Sakramentu w naszych kościołach.

Ona jest błogosławieństwem dla rodziny, domu, Ojczyzny. W tej małej książeczce czytamy „To tarcza wśród uderzeń zła, chorych, zakłamanych ideologii, pożądliwości tego świata. Ta tarcza Serca Jezusa, w czasie oczyszczenia świata, ochroni nas od powietrza, głodu, ognia i wojny. Od wszelkich zaraz i nieszczęść, które niechybnie przyjdą, jeśli ludzkość się nie nawróci, a nie widać, by to czyniła…”. Sługa Boża Rozalia Celakówna usłyszała wewnętrzny głos Jezusa, który ją pouczył „Straszne są grzechy Narodu Polskiego (grzechy nieczyste, morderstwa, nienawiść). Bóg chce go ukarać. Ratunek dla Polski jest tylko w Moim Boskim Sercu”. Jeśli więc nie będziemy adorować Najświętszego Sakramentu, który jest żywym Sercem Boga, nic nas nie będzie mogło ocalić”. A więc „Daj Jezusowi Chrystusowi swój czas na adorację Najświętszego Sakramentu. Miej czas, aby przyjść do Niego, by ocalić naszą drogą Ojczyznę, która obecnie tonie w nieprawości i zdradzie. Przybiegnij do Jezusa, by przyjąć płomień Jego Boskiego Serca i zapalić się nowym entuzjazmem wiary, silną nadzieją, głęboką miłością. Nie bądź obojętny i zlodowaciały na gorące wezwania Boże do zjednoczenia z Bogiem w adoracji. Dzięki twojemu zaangażowaniu odrodzi się również twoja rodzina, jako wspólnota ludzi wiary, żyjących w łasce Bożej”.

W Kościele kolegiackim pod wezwaniem Najświętszej Marii Panny Wniebowziętej (Fara Jasło), każdego pierwszego dnia miesiąca spotykamy się na Adoracji Najświętszego Sakramentu o godz. 17.00.

UWAGA: Jeżeli pierwszy dzień miesiąca wypada w pierwszy piątek, w pierwszą sobotę lub w pierwszą niedzielę – to adoracja prowadzona będzie we wspólnocie parafialnej przez kapłana. Podejmijmy całodzienną adorację w każdy pierwszy czwartek miesiąca (a w przyszłości może całodobową). Nie ważne gdzie jesteśmy, gdzie mieszkamy, łączmy się duchowo na modlitwie przed naszym Boskim Oblubieńcem, aby nas uzdrawiał, przemieniał, działał w nas, w naszych rodzinach i w sercach wszystkich, za których się modlimy.

W modlitwach pamiętajmy o naszych kapłanach, siostrach zakonnych o Ojcu św. Franciszku
i Benedykcie XVI. Prośmy o liczne i święte powołania do życia kapłańskiego, zakonnego
i misyjnego. Niech Pan Bóg nam wszystkim błogosławi.