LEKTORZY Pięciu nowych
lektorów w naszej parafii. W sobotę 23 października2021 r., 5 naszych ministrantów, otrzymało uroczyste błogosławieństwo lektorskie z rąk J.E. ks. Bpa Edwarda Białogłowskiego. Uroczystość miała miejsce podczas Mszy św. w parafii Bożego Ciała w Rzeszowie. Swoją formację i przygotowanie do pełnienia funkcji lektora w zgromadzeniu liturgicznym odbyli podczas wakacyjnych turnusów Liturgicznej Służby Ołtarza w Kotani. Naszym nowym lektorom życzymy tego, by pięknie i z zapałem czytali Słowo Boże podczas Eucharystii oraz by sami tym Słowem się karmili i żyli nim w codzienności.
Funkcje i
stopnie służby liturgicznej Droga formacji ministranckiej została podzielona na kilka
następujących po sobie etapów, zwanych stopniami służby ministranckiej.
Lektor jest ustanowiony do wykonywania czytań Pisma
Świętego z wyjątkiem Ewangelii. Lektor ma własną funkcję w czasie sprawowania Eucharystii i
powinien ją spełniać osobiście, choćby byli obecni duchowni. Do funkcji
lektora można wybierać nie tylko tych, którzy posiadają odpowiednie
możliwości głosowe i dykcyjne, odwagę i swobodę
występowania przed większą zbiorowością, ale przede wszystkim tych, którzy: – prowadzą właściwy styl
chrześcijańskiego życia, – prowadzą odpowiednie
życie sakramentalne, – są zaangażowani w sprawy
Kościoła i rodziny. Strój lektora przypomina mu o jego powołaniu i
naśladowaniu, pod względem myślenia i działania, samego Chrystusa.
Podstawowym strojem lektora jest alba lub inny, wyróżniający strój, zgodnie
ze zwyczajem miejscowym. Przez strój lektor wyróżnia się spośród pozostałych
ministrantów przy ołtarzu. Strój ma przypominać o godności Dziecka Bożego,
zachęcać do naśladowania innych. Lektor, poza wymienionymi, może spełniać z
powodu swojej formacji i wiedzy, różnorakie funkcje w zgromadzeniach
liturgicznych. Wszystko uzależnione jest od potrzeb duszpasterskich według
zwyczajów miejscowych. Lektorzy mogą kierować porządkiem procesji, zbierać
ofiary, wypełniać zadania kościelnego, pouczać ministrantów, pomagać w
przygotowaniu większych uroczystości, wykonywać potrzebne prace nad
upiększaniem miejsca świętego, dbać o przedmioty liturgiczne, wykonywać
odpowiednie dekoracje. Termin łaciński ministrare
oznacza „służyć, pomagać”. Służymy Bogu, kiedy przyczyniamy się do tego, aby
liturgia była piękna. Słowo ministrant wskazuje szczególnie na służbę we Mszy
św. Ministrant jest pomocnikiem przy sprawowaniu Mszy św. i podczas innych
nabożeństw liturgicznych. Od kiedy istnieją ministranci? Odpowiedź na to
pytanie jest właściwie bardzo prosta: od kiedy w ogóle istnieje nabożeństwo.
W narodzie izraelskim było jedno pokolenie wybrane do służby w świątyni
-pokolenie Lewiego. W powstającym Kościele
apostołowie potrzebowali kogoś do posługiwania wiernych. Wybrali więc siedmiu
pomocników i nazwali ich diakonami, to znaczy sługami. Gdy wspólnoty
chrześcijańskie stawały się coraz większe, wszystko co było do wykonania,
dzielono w formie różnych zadań pomiędzy członków danej wspólnoty. Nasza służba polega na tym, aby przybliżyć
ludziom ważność służenia. Możemy być bliżej Chrystusa, służyć Jemu i nosić
określone przedmioty, przygotowywać dary ofiarne , dzwonić dzwonkami i co
najważniejsze czytać Słowo Chrystusowe. Dla nas bycie w LSO jest bardzo
wielką radością, bo przez swoją służbę ukazujemy, że każde nabożeństwo jest
nie tylko sprawą kapłana lecz sprawą całej parafii i wszystkich wiernych.
|